Inkomensafhankelijke huurverhogingen hebben de afgelopen jaren amper effect gehad op doorstroming in de huursector, blijkt uit vandaag gepubliceerd onderzoek van ING. Ruim 80% van de huurders met een hoger inkomen geeft aan dat de huurverhogingen van de laatste jaren geen invloed hebben gehad op hun verhuisgedrag. Hiermee wijken ze nauwelijks af van sociale huurders met een lager inkomen. Huurders geven aan vaak geen betaalbaar alternatief te hebben. De huren in de vrije sector zijn onbetaalbaar en een koopwoning is vaak ook geen optie.
Huurders hebben door invoering van de inkomensafhankelijke huurverhoging wel flink minder te besteden. Ruim 40% van de sociale huurders moet bezuinigen door de huurverhogingen van afgelopen jaren. Sparen is voor veel huurders niet mogelijk omdat zij hun volledige inkomen nodig hebben om rond te komen. De helft van de huurders komt dan ook niet aan sparen toe.
Woonbonddirecteur Ronald Paping: ‘Het is krom dat de overheid probeert huurders met een bescheiden middeninkomen weg te pesten uit de sociale sector met enorme huurverhogingen, terwijl deze huurders vaak al forse huurprijzen betalen en nergens anders terechtkunnen.’
Er loopt nog een rechtszaak tegen de inkomensafhankelijke huurverhoging. Om deze huurverhogingen te kunnen innen geeft de Belastingdienst op grote schaal inkomensgegevens door aan verhuurders en schendt daarmee de privacy van huurders. In oktober wordt de uitspraak van de rechtszaak van de Woonbond over de inkomensafhankelijke huurverhoging of ‘Gluurverhoging’ tegen de staat en verhuurderskoepels verwacht.
